Daar zit je dan, op een stil en verlaten kampterrein... Alle ouders zijn geknuffeld, alle spullen ingepakt en alle tieners zijn vertrokken. Wat is het saai!!!! Alle leiding is er echt even beduusd van. Na een hele week constant geluiden, gelach, geschreeuw, geklets, gejoel, is zo'n bos ineens wel erg kalm. We missen het nu al.
Vandaag was de volgorde een beetje anders dan anders. Eerst mochten we allemaal een uur langer uitslapen. Vanaf 10 uur stond er vervolgens een heerlijk, uitgebreid ontbijtbuffet voor ons klaar in de grote zaal. De keuken had zich erg uitgesloofd: croissantjes, afbakbroodjes, fruitsalade, crackers, beschuitjes, eitjes; wat je maar kon bedenken. Tussen 10 en 11 mocht je zelf komen om eens langs te lopen.
Inmiddels zijn we al over de helft van de week. Dit besef landde vandaag al bij een paar tieners, en zeker ook bij de leiding. Wát gaat de tijd snel als je het naar je zin hebt. Vandaag was weer zo'n dag vol hoogtepunten. Eindelijk was het moment daar: we gingen Levend Stratego spelen. Het moment waar menigeen naar uitgekeken had. Ze konden er geen genoeg van krijgen en wilden telkens nog een nieuw potje spelen.
Deze week zit eigenlijk vol hoogtepunten. Elke dag is er weer een onderdeel waar de tieners steeds al om gezeurd hebben. Eerst het nachtspel, toen het smokkelspel, toen de BBQ, en vandaag was het de beurt aan het bezoekje aan Ede! Het moment dat eindelijk die snoepvoorraden weer bijgevuld konden worden en bezoekjes aan de Mac gebracht werden.
Een hele goede morgen! Wat een dag was dat gisteren! Ga er lekker even voor zitten, we zullen in geuren en kleuren de afgelopen dag met u doornemen.
Zo, wat een dag. Iedereen zat uitgeslapen en wel (sommigen iets minder dan anderen), aan het ontbijt klaar voor de eerste hele dag. Je merkte gelijk dat iedereen losser begon te worden. Veel zaten op andere plekken aan tafel, naast nieuwe mensen, en overal werd lekker gekletst. "Wat zouden we vandaag gaan doen...?".
Hallo Hallo!
Wat een dipje zeg, zo na kamp. Daarom proberen we er nog eventjes in te blijven en schrijf ik dit laatste blogje.
We hadden een prachtige picknicktafel met alle gevonden voorwerpen erop. Nu dachten we dat het wel zou meevallen, maar er is echt nog een hele hoop blijven liggen.
Daarom een oproepje aan u: Ziet u hier iets liggen op de foto of denkt u: hee, ik mis iets! Bel dan even Maikel Staal, die heeft de spullen meegenomen.
Verder hoop ik dat uw zoon of dochter al een beetje afgekickt is, wij moeten er in ieder geval nog erg aan wennen!
Goeeeeeeiemorgen!
Wat een dag gister: het kamp is gelijk super tof begonnen. Allemaal verschillende kennismakingsspellen, renspellen, tikspellen en zandspellen; de tieners zijn gelijk lekker afgemat. Waar het eerst nog een beetje onwennig begon, ontstaan nu al nieuwe vriendschappen. In de eetzaal werd het gelijk een kippenhok met enthousiaste tieners en leiding vol verhalen. Tot diep in de nacht drongen deze verhalen nog door de open ramen van de snikhete kamers het bos in en is de dag nu weer fris en fruitig begonnen.
Vandaag komen jullie onze tieners ophalen. Onze tieners, omdat ze echt zo voelen. We hebben ze allemaal in onze harten gesloten en vinden het dus best een beetje moeilijk. Maar we blijven positief, want we hebben nog eventjes tot jullie komen!
Ik ga wat vertellen over gisteren. Door de warmte hebben we ons programma wat omgegooid. We begonnen onze dag zoals gewoonlijk met groepjestijd en ochtendprogramma waar we het hadden over de uittocht van de Israëlieten. We hebben ook een pesachontbijt gehad, u zult wel horen hoe ze dat vonden.
We zitten alweer op de donderdag!
Wat gaat de tijd snel zeg....
Gisteren was het tijd om lekker uit te slapen. Na een druk nachtspel hadden ze dat echt wel verdiend. Na lekker een krentenbolletje en een appel, was het tijd om uit elkaar te gaan. De meiden hebben een heerlijk ochtendprogramma gehad (zie: maskertjes, chillen, heel veel lekkers) en de mannen hadden ook hun eigen programma.