We wensen je het beste toe voor 2021. Een jaar waar veel mensen naar hebben verlangd.
We kijken weer uit naar mooie ontmoetingen, gekke spellen, inspirerende kampleiders, heerlijk weer, prachtige natuur, bijzondere ontdekkingen, uitdagende avonturen en spannende kampvuurverhalen.
Maar ook naar weer ervaren dat Gods liefde ook voor jou beschikbaar is, dat je waardevol bent in Zijn ogen en bruikbaar in Zijn plan!
Wat een verrassing hadden wij vanmorgen voor de tieners zeg! Met stralende ogen werden we aangekeken toen dit nieuws tot ze doordrong. Ze hadden nota bene al uitgeslapen (het was al 9:30 uur) en zelfs nu werd nog niet iedereen wakker gemaakt. Vanaf 10:00 uur stond er namelijk een overheerlijk ontbijtbuffet voor de tieners klaar, waar ze een uur lang naartoe mochten komen. Als ze dus liever nóg een uur wilden chillen op de kamers en in hun bed rustig wakker worden, mocht dat ook.
Er was de afgelopen dagen één ding waar telkens weer over geklaagd werd: de manier van wakker maken 's ochtends. Voor ons als leiding begint de ochtend toch een uurtje eerder dan voor de tieners, dus na een opening, het doorspreken van de dag en een paar potten koffie zijn wij klaarwakker om half 9 bij het wekmoment.
Ik moet heel eerlijk bekennen: ik zit hier gesloopt. We zitten nu midden in de week, en dat is altijd zo'n punt dat de moeheid er even inhakt. En dat is een goed teken hoor! Deze groep is gewoon zo enthousiast met de spellen, dat wij als leiding de adrenaline ook door ons lijf voelen gieren en ons vol in het spel storten.
Hoe veel er de eerste nacht gekeet werd, hoe weinig het de tweede nacht gebeurde. Ik denk dat het kwartje gevallen was: zo handig is het niet om aan het begin je energie er doorheen te jassen. Toen 's ochtends de wekker ging, lagen alle tieners nog op één oor. Behalve twee van de meiden, die mij trots een ontbijtje op bed kwamen brengen?!
Lieve lezer,
Allereerst: mag ik u heel heel heel erg bedanken dat wij een week lang mogen genieten van uw leuke zoon/dochter/broer/zus/etc. De groep is echt fantastisch, we hebben zo ongelofelijk veel lol met elkaar. Het begon vanmorgen al vroeg: al voor de leidingwekker stond droegen de tienerstemmen ver de gang op. Het zonnetje scheen, de temperatuur was aangenaam. Er is misschien nog een enkel buitje gevallen vanmorgen, maar echt nat zijn we vandaag niet geworden (van de regen dan, misschien wel een beetje op de stormbaan ;)
Na maandenlang binnen opgesloten te zitten en de meest saaie tijd ooit doorgemaakt te hebben, is het dan nu eindelijk zo ver: Brugkamp gaat van start! Uiteraard met wat extra (maat)regeltjes, maar dat laten we de pret niet drukken. Het begon al op een nieuwe manier: in een lijn stonden alle tieners met hun hebben en houden de route te doorlopen. Na de gezondheidscheck en een pitstop bij de keuken, was het tijd om afscheid te nemen van de ouders.
Toen ik vanmorgen wakker werd dacht ik meteen: ongelofelijk, het is vandaag vrijdag....
Wat is de tijd ontzettend snel gegaan. Elk jaar weer gaan er weken van voorbereiding aan vooraf maar eenmaal begonnen vliegt de tijd. Als ik kijk naar mijn energielevel zou je zeggen dat het mooi is geweest, maar de gedachten dat ze weggaan maakt dat mijn keel zich een beetje dichtknijpt.
In ieder geval wil ik jullie nog graag vertellen hoe onze dag er gisteren uitzag!
Een hele goede morgen!
Vanmorgen begonnen we allemaal een beetje later, want: het was tijd vannacht voor het nachtspel! Maar eerst zal ik even vertellen wat we de rest van de dag hebben gedaan.
We begonnen de ochtend zoals gewoonlijk met de samenkomst en de groepjestijd. Na de lunch deden we 6 spelletjes, oftewel tijd voor de zeskamp! het was heerlijk weer en met het luchtkussen was het feest compleet.