Daar zit je dan, op een stil en verlaten kampterrein... Alle ouders zijn geknuffeld, alle spullen ingepakt en alle tieners zijn vertrokken. Wat is het saai!!!! Alle leiding is er echt even beduusd van. Na een hele week constant geluiden, gelach, geschreeuw, geklets, gejoel, is zo'n bos ineens wel erg kalm. We missen het nu al.

Vandaag was de volgorde een beetje anders dan anders. Eerst mochten we allemaal een uur langer uitslapen. Vanaf 10 uur stond er vervolgens een heerlijk, uitgebreid ontbijtbuffet voor ons klaar in de grote zaal. De keuken had zich erg uitgesloofd: croissantjes, afbakbroodjes, fruitsalade, crackers, beschuitjes, eitjes; wat je maar kon bedenken. Tussen 10 en 11 mocht je zelf komen om eens langs te lopen. 

Inmiddels zijn we al over de helft van de week. Dit besef landde vandaag al bij een paar tieners, en zeker ook bij de leiding. Wát gaat de tijd snel als je het naar je zin hebt. Vandaag was weer zo'n dag vol hoogtepunten. Eindelijk was het moment daar: we gingen Levend Stratego spelen. Het moment waar menigeen naar uitgekeken had. Ze konden er geen genoeg van krijgen en wilden telkens nog een nieuw potje spelen. 

Deze week zit eigenlijk vol hoogtepunten. Elke dag is er weer een onderdeel waar de tieners steeds al om gezeurd hebben. Eerst het nachtspel, toen het smokkelspel, toen de BBQ, en vandaag was het de beurt aan het bezoekje aan Ede! Het moment dat eindelijk die snoepvoorraden weer bijgevuld konden worden en bezoekjes aan de Mac gebracht werden.