Onvergetelijke Zomerkampen

Na het ontbijt -als de corvee zijn werk heeft gedaan- gaan we met z'n allen naar de grote gele tent. Vandaag hebben we het weer over 2 van Gods tien geboden: spreek mijn naam niet zomaar uit zonder nadenken. En: vier de zondag want dat is een bijzondere dag. We zingen samen wat liedjes met elkaar en kijken de film verder. Daarna is het pauze en vervolgens gaan we in groepjes uiteen en denken we er verder over na. Er worden mooie dingen gedeeld, het is te merken dat er vertrouwen is in de groepjes. In de middag hebben we het lekker rustig.

Wat hebben we een mooie kampweek gehad! Hopelijk zijn jullie overspoeld door mooie verhalen en is iedereen weer wat bijgeslapen. We hebben hele mooie laatste dagen gehad op ons onbewoonde eiland. Kijk hier maar eens naar:

Lieve lezer,

Allereerst: mag ik u heel heel heel erg bedanken dat wij een week lang mogen genieten van uw leuke zoon/dochter/broer/zus/etc. De groep is echt fantastisch, we hebben zo ongelofelijk veel lol met elkaar. Het begon vanmorgen al vroeg: al voor de leidingwekker stond droegen de tienerstemmen ver de gang op. Het zonnetje scheen, de temperatuur was aangenaam. Er is misschien nog een enkel buitje gevallen vanmorgen, maar echt nat zijn we vandaag niet geworden (van de regen dan, misschien wel een beetje op de stormbaan ;) 

Eindelijk is het zover, het kamp gaat beginnen! De kinderen hebben er lang naar uitgekeken, de leiding ook. 

Na maandenlang binnen opgesloten te zitten en de meest saaie tijd ooit doorgemaakt te hebben, is het dan nu eindelijk zo ver: Brugkamp gaat van start! Uiteraard met wat extra (maat)regeltjes, maar dat laten we de pret niet drukken. Het begon al op een nieuwe manier: in een lijn stonden alle tieners met hun hebben en houden de route te doorlopen. Na de gezondheidscheck en een pitstop bij de keuken, was het tijd om afscheid te nemen van de ouders.

Toen ik vanmorgen wakker werd dacht ik meteen: ongelofelijk, het is vandaag vrijdag....
Wat is de tijd ontzettend snel gegaan. Elk jaar weer gaan er weken van voorbereiding aan vooraf maar eenmaal begonnen vliegt de tijd. Als ik kijk naar mijn energielevel zou je zeggen dat het mooi is geweest, maar de gedachten dat ze weggaan maakt dat mijn keel zich een beetje dichtknijpt.

In ieder geval wil ik jullie nog graag vertellen hoe onze dag er gisteren uitzag!

De laatste volledige dag van Tienerkamp is alweer bijna ten einde. Bijna, want hoewel deze blog om 2 uur 's nachts wordt geschreven, is het nachtspel nog in volle gang. Daarover straks meer!

Vanmorgen, het voelt op moment van schrijven als een eeuwigheid geleden, hadden we stille tijd, ontbeten we samen en deden we de corvee. Voor sommige tieners de eerste keer dat ze een WC-borstel in de handen houden!

Na de corvee zongen we onder leiding van een band van onze tieners een aantal nummers en gingen we weer in dezelfde workshops uiteen als maandagochtend.

Morgen komen jullie de kinderen alweer ophalen! Maar daar zijn we nu nog niet helemaal klaar voor. Er valt nog zoveel te ontdekken op dit eiland. Zoals gisteren, toen we het onbewoonde bos ingingen om de cijfercodes voor de schat te ontcijferen. Al snel kwamen we in het bos een tolweg tegen. De boswachter vroeg 2 muntjes, maar de leiding zei dat de kinderen 3 muntjes moesten betalen. Dat laatste muntje hadden ze nodig om ijsjes van te kopen. Dat voelde natuurlijk niet helemaal eerlijk. Het leek wel op het verhaal van Zacheüs en daarover ontdekten we steeds meer tijdens de tocht.

Een hele goede morgen!

Vanmorgen begonnen we allemaal een beetje later, want: het was tijd vannacht voor het nachtspel! Maar eerst zal ik even vertellen wat we de rest van de dag hebben gedaan.

We begonnen de ochtend zoals gewoonlijk met de samenkomst en de groepjestijd. Na de lunch deden we 6 spelletjes, oftewel tijd voor de zeskamp! het was heerlijk weer en met het luchtkussen was het feest compleet.

Goedenavond!

Vandaag vinden we het leuk om u iets meer te vertellen van de drie kampwaarden die we dit jaar centraal hebben staan. Dankbaarheid - juist in een jaar waarin het er lang op leek dat we niet op kamp konden willen we heel bewust danken voor wat wél door kan gaan en voor wat we meemaken. Dat betekent onder andere dat we elke avond in de groepjes afsluiten om te delen waar we dankbaar voor zijn.